Jak leczyć stulejkę u dzieci i u dorosłych

U bardzo małych chłopców brak możliwości zsunięcia napletka jest objawem fizjologicznym i nie należy na siłę go odciągać, natomiast w wieku 2-3 lat warto delikatnie sprawdzać zmiany zachodzące w tym zakresie. Najlepiej robić to podczas ciepłej kąpieli, nadal uważając, aby nie odciągać napletka na siłę, ponieważ jest to bolesne dla dziecka.
Należy przy tym podkreślić, że specjaliści nie zalecają „ćwiczeń” napletka poprzez jego siłowe odwodzenie i przywodzenie, ponieważ może powodować to rany i mikrourazy, które po zabliźnieniu jeszcze bardziej zacieśniają ujście napletka.

Jeśli u 3-4 letniego dziecka nadal nie jest możliwe całkowite ściągnięcie napletka, należy skonsultować ten stan z lekarzem. W tym wieku może zalecić on próbę wyleczenia dolegliwości za pomocą maści sterydowych, jeśli natomiast nie przyniesie to pożądanego rezultatu, pozostaje zabieg chirurgiczny.

U małych dzieci przeprowadza się go w pełnym znieczuleniu i właśnie ten fakt wzbudza sporo wątpliwości u rodziców. Jeśli – mimo występowania stulejki – jest możliwe utrzymanie higieny żołędzi np. podczas ciepłej kąpieli, wielu rodziców decyduje się na zabieg dopiero w chwili, gdy będzie on możliwy do przeprowadzenia przy znieczuleniu miejscowym. Stulejka u małych chłopców nie niesie bowiem za sobą takich konsekwencji, jak u dorosłego mężczyzny, w związku z czym zabieg ten często można odłożyć w czasie o kilka lat.

Nieco inaczej schorzenie to wpływa na życie nastolatków i dorosłych mężczyzn. Stulejka może być u takich pacjentów wadą wrodzoną – niezdiagnozowaną w dzieciństwie – lub wadą nabytą w wyniku np. przebytego zakażenia układu moczowego, cukrzycy czy urazów prącia.

W tym wieku stulejkę można zdiagnozować jako pełną (gdy odciągnięcie napletka nie jest możliwe nawet w stanie spoczynku) lub częściową (gdy napletek odsłania żołądź w stanie spoczynku, natomiast nie zsuwa się w trakcie wzwodu lub zsuwa się w trakcie wzwodu, ale zaciska się jednocześnie na rowku zażołędnym, powodując tzw. załupek). Występowanie stulejki znacznie utrudnia kontakty płciowe, powoduje ból i niechęć do współżycia. Utrudnia również utrzymanie higieny w tym miejscu, co niesie przykre konsekwencje zarówno dla mężczyzny, jak i jego partnerki, może powodować bowiem nawracające zapalenia układu moczowego, a także stany nowotworowe.

Dodatkowo nieleczona stulejka ma u dorosłych mężczyzn tendencję do powiększania się, ponieważ kolejne próby odbywania stosunków płciowych skutkują mikrourazami i pęknięciami skóry napletka, które gojąc się, jeszcze bardziej zwężają jego ujście. Trzeba dodać, że napletka nie wolno odciągać na siłę, ponieważ niesie to niebezpieczeństwo jego uwięźnięcia w rowku zażołędnym, co może skutkować nawet martwicą prącia.

Dlatego w celu poprawy życia seksualnego, a także ze względów zdrowotnych, zalecane jest przeprowadzenie zabiegu usunięcia stulejki. Polega on na usunięciu najwęższej części napletka i poszerzeniu pozostałej jego części lub na całkowitym jego usunięciu (obrzezaniu). Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, choć jeśli pacjent czuje dyskomfort, może skorzystać ze znieczulenia ogólnego.

Po zabiegu pacjent musi zażywać antybiotyk oraz leki przeciwbólowe, dostaje również wskazania do dalszego postępowania, m.in. utrzymywania penisa przez kilka dni po zabiegu w pozycji pionowej w celu uniknięcia obrzęków. Przez minimum miesiąc pacjent powinien również powstrzymać się od kontaktów seksualnych.