Leczenie zabiegowe żylaków powrózka nasiennego

Żylaki powrózka nasiennego są stosunkowo rzadkim schorzeniem, występującym najczęściej u mężczyzn w młodszym i średnim wieku (11% dorosłych mężczyzn, przy czym wśród mężczyzn dotkniętych nieprawidłowymi wynikami nasienia, odsetek cierpiących na żylaki powrózka wzrasta do 30-40%). Żylaki powrózka nasiennego powstają w następstwie poszerzenia się naczyń żylnych splotu wiciowatego. Najczęściej problem dotyczy strony lewej (ponad 90%). Wynika to z uwarunkowań anatomicznych i niekorzystnego hemodynamicznie odpływu krwi z jądra lewego.

Żylaki powrózka nasiennego są rozpoznawane podczas wizyty Pacjenta u specjalisty urologa. Poza wywiadem lekarskim i badaniem palpacyjnym, potwierdzeniem rozpoznania jest badanie USG Doppler moszny, wykazujące wsteczny napływ krwi żylnej w splocie wiciowatym. Badanie USG Doppler jest nieinwazyjne i bezbolesne.

 

Wskazaniem do leczenia operacyjnego żylaków powrózka są:
  • żylaki powrózka nasiennego powodujące zaburzenie w prawidłowym rozwoju gonady (jądro wyraźnie mniejsze w stosunku do jadra przeciwległego),
  • zaburzenia płodności (nieprawidłowości w badaniu nasienia),
  • bóle jadra – przewlekłe bóle, uczucie ciężkości itp.
  • zmiany zewnętrzne w wyglądzie jąder, związany z tym dyskomfort i obniżenie jakości życia Pacjenta.
Kwalifikacja do zabiegu poprzedzona jest konsultacją z lekarzem urologiem. Pacjent zakwalifikowany do zabiegu wypełnia standardową kartę dot. informacji na temat ogólnego stanu zdrowia, przebytych poważnych chorób, operacji, przewlekłych schorzeń, przyjmowanych na stałe leków itp.

 

Do operacji należy być całkowicie zdrowym, ponadto minimum 2 tygodnie przed zabiegiem Pacjent powinien zakończyć przyjmowanie antybiotyków i leków rozrzedzających krew (np. aspiryna, polopiryna).

 

Do zabiegu (najlepiej kilka dni przed, a najwcześniej 2 tygodnie przed) należy wykonać kilka badań z krwi:
  • morfologię krwi,
  • antygen HBS (HBsAg) – badanie stwierdzające występowanie wirusowego zapalenia wątroby,
  • czas protrombinowy (PT) – badanie krzepliwości krwi,
  • czas kaolinowo-kefalinowy (ATPP) – badanie krzepliwości osocza w obecności kefaliny i jonów wapnia po aktywacji glinką kaolinową,
  • aminotransferaza alaninowa – badanie oceniające stan wątroby, wykrywające występowanie ewentualnych stanów zapalnych.
W dniu zabiegu należy ogolić krocze. Jeśli zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym (krótkim dożylnym), Pacjent nie powinien przyjmować pokarmów i płynów na min. 6 godzin przed zabiegiem.
Obecnie istnieje wiele różnych dostępów operacyjnych i metod leczenia operacyjnego żylaków powrózka nasiennego. Wszystkie sprowadzają się do jednego celu – podwiązania i przecięcia żyły jądrowej stanowiącej główny spływ żylny dla poszerzonych naczyń splotu wiciowatego.

 

Zabieg wykonujemy zarówno laparoskopowo, jak i mikrochirurgicznie. Ze względu na niższą inwazyjność i niższe ryzyko komplikacji, zalecamy metodę mikrochirurgiczną. Jest ona również statystycznie bardziej skuteczna od laparoskopowej.

 

Zabieg wykonujemy w znieczuleniu miejscowym, nasiękowym, to znaczy że w okolicę operowaną podajemy środek miejscowo znieczulający w zastrzyku. W czasie zabiegu chory może czuć dotyk, niewielkie pociąganie, nie powinno natomiast boleć. Znieczulenie takie działa około 2 godzin.
Po zabiegu zaleca się codzienną zmianę opatrunku, na świeży i jałowy. W trakcie zmiany opatrunku ranę należy przemyć preparatem odkażającym (np. octeniseptem), szwy skórne należy zdjąć po 9-10 dniach do zabiegu. Do czasu zdjęcia szwów skórnych, rany nie wolno moczyć. Przez ten okres należy również prowadzić oszczędzający tryb życia, unikać intensywnego wysiłku fizycznego. Wskazane jest noszenie obcisłej bielizny.
W trakcje lub po zabiegu mogą wystąpić następujące powikłania:
  • krwawienie z rany,
  • krwiak,
  • tak zwane złe gojenie rany spowodowane np. infekcjami miejscowymi rany,
  • zaburzenia rytmu serca związane z podanym lekiem znieczulającym miejscowo,
  • nagły wzrost lub spadek ciśnienia tętniczego krwi, również związany z podawanymi lekami lub też jako reakcja na stres okołozabiegowy,
  • infekcje miejscowe lub ogólne (przebiegające z gorączką, zaczerwienieniem i obrzękiem rany do stanu septycznego czyli uogólnionej infekcji włącznie),
  • nawrót żylaków (dotyczy do 7% chorych),
  • wodniak jądra (będący następstwem zaburzenia odpływu chłonnego z jądra),
  • zanik jądra,
  • inne rzadsze i trudne do przewidzenia powikłania.
Powyższe powikłania dotyczą około 10-15% chorych.

Kto może wykonać zabieg?

Zabieg wykonywany jest przez specjalistę urologa.

Jakie znieczulenie jest stosowane do zabiegu?

W większości przypadków zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. W celu zapewnienia Pacjentowi maksymalnego komfortu, lekarz najpierw znieczula cały rejon maścią znieczulającą, a następnie – po odczekaniu czasu niezbędnego do aktywowania składników maści – wprowadza w formie iniekcji znieczulenie miejscowe w głębsze tkanki. Dzięki uprzedniemu zastosowaniu maści znieczulającej, iniekcja jest odczuwalna dla Pacjenta jako delikatne uszczypnięcie. Po wprowadzeniu znieczulenia w głąb tkanek, sam zabieg jest dla Pacjenta bezbolesny.

 

W przypadku zastosowania znieczulenia ogólnego, stosowane jest tzw. znieczulenie krótkie dożylne, polegające na wprowadzeniu przez lekarza anestezjologa substancji usypiających oraz przeciwbólowych przez uprzednio założony wenflon. W krótkim czasie Pacjent wprowadzany jest w stan podobny do głębokiej fazy snu, a lekarz przystępuje do wykonania zabiegu. Po zakończonym zabiegu (20-40 min.) Pacjent jest wybudzany. Znieczulenie krótkie dożylne nie wymaga intubacji.

Ile czasu trwa zabieg?

W większości przypadków zabieg trwa nie dłużej niż 30 minut. Razem z przygotowaniem oraz czasem niezbędnym do znieczulenia, pobyt na sali operacyjnej nie powinien przekroczyć 60-80 minut.

Czy ten zabieg boli?

W większości przypadków zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. W celu zapewnienia Pacjentowi maksymalnego komfortu, lekarz najpierw znieczula cały rejon maścią znieczulającą, a następnie – po odczekaniu czasu niezbędnego do aktywowania składników maści – wprowadza w formie iniekcji znieczulenie miejscowe w głębsze tkanki. Dzięki uprzedniemu zastosowaniu maści znieczulającej, iniekcja jest odczuwalna dla Pacjenta jako delikatne uszczypnięcie. Po wprowadzeniu znieczulenia w głąb tkanek, sam zabieg jest dla Pacjenta bezbolesny.

 

W przypadku zastosowania znieczulenia ogólnego, stosowane jest tzw. znieczulenie krótkie dożylne, polegające na wprowadzeniu przez lekarza anestezjologa substancji usypiających oraz przeciwbólowych przez uprzednio założony wenflon. W krótkim czasie Pacjent wprowadzany jest w stan podobny do głębokiej fazy snu, a lekarz przystępuje do wykonania zabiegu. Po zakończonym zabiegu (20-40 min.) Pacjent jest wybudzany. Znieczulenie krótkie dożylne nie wymaga intubacji.

 

Po zabiegu obrzęk, ból i poczucie dyskomfortu utrzymuje się od kilku do kilkunastu dni. Na ten czas zapisywane są Pacjentowi leki uśmierzające ból.

Jak długo trwa rekonwalescencja?

Gojenie rany trwa przeważnie 7-10 dni. W tym okresie wskazany jest oszczędny tryb życia, niepodejmowanie prac fizycznych, ćwiczeń, jazdy na rowerze, korzystania z basenu i sauny.

Zarejestruj się na wizytę

Zarejestruj się telefonicznie lub wybierz rejestrację online do wybranego lekarza. Potwierdzenie terminu otrzymasz na e-mail.

Tomasz Tuchendler – ZnanyLekarz.pl

 

Janusz Tuchendler – ZnanyLekarz.pl

 

Przemysław Otlewski – ZnanyLekarz.pl