Zabieg usunięcia wodniaka jądra

Wodniak jądra objawia się powiększeniem worka mosznowego, najczęściej z prawej strony, rzadziej obustronnie. Spowodowane jest to nagromadzeniem płynu surowiczego w obrębie osłonki jądra, mającym najczęściej jasne lub bursztynowe zabarwienie. Nieleczony wodniak jądra jest kłopotliwy ze względów wizualnych oraz niewygód w codziennym funkcjonowaniu. Może również wskazywać na inne niebezpieczne dla zdrowia i życia choroby, w tym nowotwór jąder. Należy dodać, że nieleczony wodniak jądra może powodować niepłodność.

Wodniak jądra cechuje się charakterystycznymi, powtarzającymi się objawami, dzięki którym diagnostyka jest stosunkowo prosta i daje możliwość szybkiej eliminacji tego schorzenia. Wodniak jądra charakteryzuje się przede wszystkim powiększeniem moszny, przeważnie z prawej strony. Obrzęk ten zwykle jest niebolesny, natomiast powiększa się najczęściej w godzinach wieczornych w wyniku zwiększenia się ilości płynu będącego jego przyczyną.

 

Czasami powierzchnia jądra jest napięta i gładka, w niektórych przypadkach występuje również wyczuwalny guzek, który nie związany ze skórą ani podłożem i poddaje się przesuwaniu. Charakterystyczna dla wodniaka jądra jest przepuszczalność światła ze względu na wysoką przezroczystość nagromadzonego w nim płynu surowiczego.

 

Podczas wizyty lekarskiej, poza oceną wizualną i badaniem palpacyjnym, lekarz podejmuje również inne czynności diagnostyczne w tym:
  • diafanoskopię, czyli prześwietlenie światłem jądra,
  • badanie USG jądra,
  • wywiad lekarski, mający na celu ustalenie lub wykluczenie ewentualnych innych przyczyn powstania wodniaka, takich jak przebyte zabiegi, urazy czy choroby.
Kwalifikacja do zabiegu poprzedzona jest konsultacją z lekarzem urologiem. Pacjent zakwalifikowany do zabiegu wypełnia standardową kartę dot. informacji na temat ogólnego stanu zdrowia, przebytych poważnych chorób, operacji, przewlekłych schorzeń, przyjmowanych na stałe leków itp.

 

Do operacji należy być całkowicie zdrowym, ponadto minimum 2 tygodnie przed zabiegiem Pacjent powinien zakończyć przyjmowanie antybiotyków i leków rozrzedzających krew (np. aspiryna, polopiryna).

 

Do zabiegu (najlepiej kilka dni przed, a najwcześniej 2 tygodnie przed) należy wykonać kilka badań z krwi:
  • morfologię krwi,
  • antygen HBS (HBsAg) – badanie stwierdzające występowanie wirusowego zapalenia wątroby,
  • czas protrombinowy (PT) – badanie krzepliwości krwi,
  • czas kaolinowo-kefalinowy (ATPP) – badanie krzepliwości osocza w obecności kefaliny i jonów wapnia po aktywacji glinką kaolinową,
  • aminotransferaza alaninowa – badanie oceniające stan wątroby, wykrywające występowanie ewentualnych stanów zapalnych.
W dniu zabiegu należy ogolić krocze. Jeśli zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym (krótkim dożylnym), Pacjent nie powinien przyjmować pokarmów i płynów na min. 6 godzin przed zabiegiem.
Celem zabiegu jest usunięcie wodniaka jądra i zapobiegnięcie nawrotowi poprzez wykonanie plastyki osłonek jądrowych.

 

Operację wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, a operowaną okolicę ostrzykuje się najpierw środkiem znieczulającym.

 

Zabieg przeprowadza się w ułożeniu pacjenta na wznak. Z reguły wykonuje się operację metodą Winkelmanna. Dla zabezpieczenia przed powstaniem krwiaka, po zabiegu w przestrzeni okołojądrowej moszny pozostawiamy dren i wykonujemy opatrunek uciskowy.
Przez okres 7-10 dni po zabiegu należy prowadzić oszczędzający tryb życia, unikać intensywnego wysiłku fizycznego.

 

W terminie 2-3 tyg. po zabiegu należy odebrać wynik badania histopatologicznego usuniętego fragmentu osłonek jądrowych, jeśli zostały przesłane do badania. Jeśli lekarz prowadzący uzna za stosowne, dalsza kontrola prowadzona jest w Poradni Urologicznej.
W trakcje lub po zabiegu mogą wystąpić następujące powikłania:
  • krwawienie z rany,
  • krwiak moszny,
  • zaburzenia rytmu serca związane z podanym lekiem znieczulającym miejscowo,
  • nagły wzrost lub spadek ciśnienia tętniczego krwi, również związany z podawanymi lekami lub też jako reakcja na stres okołozabiegowy,
  • zaburzenia czucia skórnego i przeczulica skóry w okolicy operowanej do których może dojść na skutek śródoperacyjnego uszkodzenia nerwów czuciowych skóry moszny,
  • inne rzadsze i trudne do przewidzenia powikłania.

Kto może wykonać zabieg?

Zabieg wykonywany jest przez specjalistę urologa.

Jakie znieczulenie jest stosowane do zabiegu?

W większości przypadków zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. W celu zapewnienia Pacjentowi maksymalnego komfortu, lekarz najpierw znieczula cały rejon maścią znieczulającą, a następnie – po odczekaniu czasu niezbędnego do aktywowania składników maści – wprowadza w formie iniekcji znieczulenie miejscowe w głębsze tkanki. Dzięki uprzedniemu zastosowaniu maści znieczulającej, iniekcja jest odczuwalna dla Pacjenta jako delikatne uszczypnięcie. Po wprowadzeniu znieczulenia w głąb tkanek, sam zabieg jest dla Pacjenta bezbolesny.

 

W przypadku zastosowania znieczulenia ogólnego, stosowane jest tzw. znieczulenie krótkie dożylne, polegające na wprowadzeniu przez lekarza anestezjologa substancji usypiających oraz przeciwbólowych przez uprzednio założony wenflon. W krótkim czasie Pacjent wprowadzany jest w stan podobny do głębokiej fazy snu, a lekarz przystępuje do wykonania zabiegu. Po zakończonym zabiegu (20-40 min.) Pacjent jest wybudzany. Znieczulenie krótkie dożylne nie wymaga intubacji.

Ile czasu trwa zabieg?

W większości przypadków zabieg trwa nie dłużej niż 30 minut. Razem z przygotowaniem oraz czasem niezbędnym do znieczulenia, pobyt na sali operacyjnej nie powinien przekroczyć 60-80 minut.

Czy ten zabieg boli?

W większości przypadków zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. W celu zapewnienia Pacjentowi maksymalnego komfortu, lekarz najpierw znieczula cały rejon maścią znieczulającą, a następnie – po odczekaniu czasu niezbędnego do aktywowania składników maści – wprowadza w formie iniekcji znieczulenie miejscowe w głębsze tkanki. Dzięki uprzedniemu zastosowaniu maści znieczulającej, iniekcja jest odczuwalna dla Pacjenta jako delikatne uszczypnięcie. Po wprowadzeniu znieczulenia w głąb tkanek, sam zabieg jest dla Pacjenta bezbolesny.

 

W przypadku zastosowania znieczulenia ogólnego, stosowane jest tzw. znieczulenie krótkie dożylne, polegające na wprowadzeniu przez lekarza anestezjologa substancji usypiających oraz przeciwbólowych przez uprzednio założony wenflon. W krótkim czasie Pacjent wprowadzany jest w stan podobny do głębokiej fazy snu, a lekarz przystępuje do wykonania zabiegu. Po zakończonym zabiegu (20-40 min.) Pacjent jest wybudzany. Znieczulenie krótkie dożylne nie wymaga intubacji.

 

Po zabiegu obrzęk, ból i poczucie dyskomfortu utrzymuje się od kilku do kilkunastu dni. Na ten czas zapisywane są Pacjentowi leki uśmierzające ból.

Jak długo trwa rekonwalescencja?

Gojenie rany trwa przeważnie 7-10 dni. W tym okresie wskazany jest oszczędny tryb życia, niepodejmowanie prac fizycznych, ćwiczeń, jazdy na rowerze, korzystania z basenu i sauny.

Zarejestruj się na wizytę

Zarejestruj się telefonicznie lub wybierz rejestrację online do wybranego lekarza. Potwierdzenie terminu otrzymasz na e-mail.

Tomasz Tuchendler – ZnanyLekarz.pl

 

Janusz Tuchendler – ZnanyLekarz.pl

 

Przemysław Otlewski – ZnanyLekarz.pl