Choroba Hashimoto - jak z nią walczyć?
Choroba Hashimoto czyli przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy, dotyka zdecydowanie częściej kobiety (około 20 razy częściej niż mężczyzn). Jest trudna do zdiagnozowania, gdyż jej objawy mogą być bardzo różne lub niedotkliwe dla pacjenta lub mylnie kojarzone z występowaniem innych schorzeń.
Hashimoto jest chorobą genetyczną, wynikającą z błędu układu immunologicznego, który stymuluje w organizmie powstawanie przeciwciał niszczących białka produkowane przez własną tarczycę. Proces ten powoduje przewlekłe zapalenie tarczycy i prowadzi do powolnego i trwałego jej uszkadzania.
Leczenie choroby Hashimoto koncentruje się na niwelowaniu jej skutków, a nie przyczyn. Z tego względu osoba dotknięta tym schorzeniem powinna regularnie kontrolować stan swojego zdrowia i być pod stałą opieką lekarza endokrynologa, a także na stałe przyjmować leki i stosować specjalną dietę.
Objawy choroby Hashimoto
Choroba Hashimoto objawia się zarówno miejscowo – poprzez zmiany w samym wyglądzie zewnętrznym tarczycy – jak również poprzez zmiany w ogólnym funkcjonowaniu organizmu, spowodowane niedoborami hormonów tarczycy.
Zmiany miejscowe w początkowym stadium choroby objawiają się zwiększeniem tarczycy – powstawaniem wola. W późniejszym etapie natomiast tarczyca – w miarę jej wyniszczania – powoli zmniejsza się, w tej fazie mogą również pojawiać się na niej guzki, przy czym Hashimoto zwykle nie powoduje bolesności w okolicach szyi.
Objawy wynikające z niedoborów hormonów tarczycy to najczęściej:
-
permanentne uczucie zimna,
-
ciągłe zmęczenie i senność,
-
zaburzenia nastrojów, depresja,
-
zaburzenia koncentracji i pamięci,
-
zwiększenie masy ciała,
-
zaparcia,
-
nadciśnienie tętnicze,
-
sucha, łuszcząca się, blada skóra, suche włosy,
-
zaburzenia miesiączkowania, brak owulacji,
-
podwyższony poziom cholesterolu,
-
niedokrwistość.
Powyższe objawy niekoniecznie występują jednocześnie i różne są ich stopnie nasilenia. W zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz osobistych predyspozycji, choroba może mieć stosunkowo łagodny przebieg, jednak może również powodować poważne dysfunkcje w organizmie, takie jak choroby serca, niepłodność, a nawet śpiączkę.
Diagnozowanie choroby Hashimoto
Diagnozowanie choroby Hashimoto odbywa się na podstawie wyników badań podstawowych hormonów, związanych z tarczycą – TSH, T3 oraz T4. Wyniki badań ocenia lekarz endokrynolog, który podczas konsultacji lekarskich wykonuje również badanie USG oraz przeprowadza wywiad, ustalający m.in. czy pacjent cierpi na inną chorobę o podłożu autoimmunologicznym (np. cukrzycę) oraz czy w rodzinie występowały przypadki chorób endokrynologicznych.
Powyższe badania osoby dotkniętej Hashimoto dają w wyniku najczęściej podwyższony poziom TSH, przy jednoczesnym prawidłowym lub obniżonym poziomie hormonów T3 i T4. Aby potwierdzić diagnozę, dodatkowo wykonuje się badanie na obecność przeciwciał tarczycowych we krwi.
Leczenie choroby Hashimoto
Leczenie choroby Hashimoto oznacza konieczność zażywania leków regulujących poziom w/w hormonów. Kuracja trwa do końca życia, a jej przerwanie oznacza postępowanie choroby.